۱۰۰
يكشنبه, ۲۰ خرداد ۱۴۰۳، ۰۱:۱۳ ق.ظ
ای دوست عزیزی که برام کامنت گذاشتی؛ پیامت باعث خوشحالیم شد.
جای خاصی نمینویسم دیگه.. یه چنل تو تلگرام دارم که فقط خودم توش عضوم. همونم دیگه چیزی نمینویسم مدتهاست و تبدیل شده به محلی واسه سیو کردن چیزای مختلف.
ولی اگه بدونم کسی منو میخونه، شاید برام انگیزه بشه که بنویسم دوباره.
راستی، من تو رو میشناسم؟ قبلاً باهم حرف زده بودیم؟
و اینکه اینقدر که با اینجا کار نکردم نمیدونستم چطوری باید جواب پیامت رو بدم. واسه همین اینجا نوشتم.
خوشحالم که بالاخره به اینجا سر زدی :)
و ناراحت از اینکه حس و حال نوشتن رو نداری ولی من درکت میکنم.. هروقت که دوس داشتی اینجا چیزی بنویس منم دوس دارم بیام بخونمشون. مراقب خودت باش
+ و اینکه آره همو می‌شناسیم و همین الآنشم دلمون به هم راه داره.